شب نهم

نامرد ها قرآن را هم پرپر کردن
پرپر کردند
و حسین
تک تک برگه ها را بوسه زد

عشق

بى سوادى را گفتند
عشق چند حرف دارد
بى سواد گفت
چهار حرف
همه خندیدند
بى سواد زیر لب گفت
حسین

شب هشتم

مانند على
فرق على را نشانه رفتند
زدند
انقدر زدند
که با زانو خودش را به بالاى على رساند

آب

آب را بستند
شیرى نماده براى رباب
شش ماهه رفت
آب دادند
ولى دیگر شش ماهه اى نیست

شب هفتم

حسین
على اصغرش را به بالاى دست گرفت
رجزیى هاشمى خواند
بغض على را تازه کرد
مانند على
فاطمه اش را زدنند
زدنند و خدا هم خرید

قباله

قاسم نامه را سمت عمو آورد
عمو گریست
گمان یاد مادرى افتاد که قباله فدک بدست داشت

شب ششم

از پشت مرکب که به زمین افتاد
همه مى گویند
گفت
عمو برس
من مى گویم
گفت
بابا برس

شب پنجم

دیگر رسیدیم به میانه ى راه
از عبدالله این درس را بگیرید
هروقت هیچ چیز هم نداشتید
باز هم خود را فدائیى حسین کنید

عبداللله بن الحسن

شاید با خود میگفت
کاش هم سن قاسم بودم
البته خوب براى قاسم هم
زره پیدا نشد

بى بى زینب

بابا امروز زدن حرم زینب
بعد هى بگید لعن نکنید
اى تو مادر عمر
سگ تو روح همشون
لعنت به همشون